Memleketi Giresun’dan 1991 yılında Gebze ilçesine taşınan 46 yaşındaki Bayram’ın, yanında getirdiği kemençesi vakitle bozuldu.
Kemençesini tamir ettirecek birini bulamayan Bayram, kolları sıvayarak enstrümanı kendi imkanlarıyla onardı.
Kemençe tamiri konusunda bölgede eksiklik olduğunu düşünen Bayram, Çayırova İnönü Mahallesi’ndeki meskeninin bodrum katını atölyeye çevirdi.
Bayram, atölyesinde 13 yıldır fiyatsız kemençe tamirinin yanı sıra materyalini getirenlere el işçiliğiyle üretimini de yapıyor.
– “Kemençe benim için bir tutku”
Engin Bayram, AA muhabirine, kemençe tamiri ve imalatıyla ilgili etrafından hoş reaksiyonlar aldığını söyledi.
Makineyle de kemençe yapıldığını, kendisinin ise el işçiliğiyle imalat yaptığını anlatan Bayram, “Bizler elle ve keserle yapıyoruz. Büsbütün el emeği. Kemençemiz el imali olduğu için sesi daha farklı oluyor. Hoş bir kemençe olması için ağacının 4 yıl beklemiş olması gerekiyor. Ağacı güzelce oyuyorsun, boyasını atıyorsun, tellerini takıyorsun, hoş bir hale getiriyorsun, ayrıyeten kemençe yayı da at kuyruğu olması gerekiyor. Kimileri misinadan yapıyor, bu çok beğenilen bir ses vermez.” diye konuştu.
Kemençesini tamir ettirenlerin ya da enstrüman alanların, etrafta kendisini tavsiye etmesiyle ağır ilgiyle karşılaştığını anlatan Bayram, “Bu da işimizi düzgün yaptığımızı gösteriyor.” dedi.
Kemençenin kendisi için bir tutku olduğunu vurgulayan Bayram, “Kemençe hem tutku hem de bizim bir kültürümüz. Biz de kültürümüzü yaşatmaya çalışıyoruz. Kemençe çaldığı vakit çocukluğumuz, memleketimiz aklımıza geliyor. Kemençeyle kendimizi avutuyoruz, memleket hasretimizi gideriyoruz. Asıl mesleğim fırıncılık lakin bırakıp bu işe yöneleceğim. Ömrümüz yettiği sürece de kültürüme hizmet etmeye çalışacağım.” tabirlerini kullandı.