İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesinde 2017 yılında görülen taraflar ortasındaki hizmetin ayıplı olmasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasından ötürü yapılan yargılama Yargıtay’a taşındı. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, hastanede anestezi teknikeri olarak çalışırken hastalanıp tıpkı hastanede tedavi gördüğü sırada idrar ve kan örneği veren çalışanın müsaadesi olmadan örnekler üzerinde narkotik test yaptırıp doğrulama sonuçları gelmeden sonucu iş yerine açıklayan hastane idaresini hatalı buldu ve hastanenin çalışanına ödeyeceği manevi tazminatın arttırılması için kararı bozdu.
İçtihat bülteninden edinilen bilgiye nazaran, İstanbul’daki bir hastanede misyon yapan bir anestezi teknikeri birdenbire kötüleşince yakındaki bir hastaneye kaldırıldı. Bir gün sonra kendini âlâ hisseden tekniker çalıştığı hastaneye gelerek tedavisine çalıştığı hastanede devam etti. Çalıştığı hastanenin idare kısmından gelen bir kişi kendisine şeker hastalığı ile ilgili doktorun talep ettiği kan ve idrar analizlerini yaptırmasını söyledi. Bunun üzerine anestezi teknikeri acil servise giderek kan ve idrar verdi. Lakin çalışanın narkotik husus kullandığından şüphelenen hastane idaresi türel düzenlemelere alışılmamış bir biçimde çalışanına haber vermeyip isteğini almadan kan ve idrar analizlerinde narkotik test de uyguladı. Test sonuçlarının olumlu görünmesiyle birlikte doğrulama testlerinin sonuçlarını beklemeyen hastane idaresi çalışanından tüm çalışma arkadaşlarının ortasında istifa etmesini istedi. Doğrulama testlerinin negatif çıkmasının akabinde anestezi teknikeri çalıştığı hastane hakkında dava açtı. Anestezi teknikerinin vekil avukatı müvekkilinin çalışma arkadaşlarının önünde aşağılanarak işyerinden uzaklaştırıldığını, hastanenin müvekkiline müsaadesi dışında müdahale gerçekleştirdiğini, Hasta Hakları Yönetmeliği’nin hastanenin yalnızca hastanın müsaade verdiği hususlar ile ilgili teşebbüs yapılabileceği, bunun genişletilemeyeceği, yalnızca acil hallerde genişletilebileceğini öngördüğünü, hastanenin yaptığı aksiyonun Uygar Kanunun 24′ üncü hususu kapsamında kişilik haklarına atak niteliğinde olduğunu ve özel hayatının ihlal edildiğini, doğrulama testlerinin de bu dataları doğrulamadığını beyan ederek, fazlaya dair talep ve hakları gizli kalmak kaydıyla 5 bin TL maddi, 250 bin TL manevi tazminatın 16.06.2017 olay tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep etti. Davalı vekili, davanın reddini talep etti.
İlk Derece Mahkemesi, tarafların toplumsal ve ekonomik durumlarını da dikkate alarak davanın kısmen kabulüne, maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebi istikametinden 4 bin TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ait talebin reddine karar verdi. Belirtilen karara karşı taraf vekilleri mühleti içinde istinaf müracaatında bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi tarafların istinaf taleplerini reddetti. Bölge Adliye Mahkemesinin, tarafların istinaf taleplerini reddetmesi üzerine kararına karşı müddeti içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunuldu.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi: Birinci Derece Mahkemesi davacı lehine daha yüksek manevi tazminata hükmetmelidir
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, temyiz incelemesi sonucunda davacının maddi tazminat talebine ait olarak ispatlanamamasından ötürü temyiz itirazlarını reddetti. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, manevi tazminata yönelik yaptığı temyiz incelemesi sonucu somut olaya nazaran manevi tazminatın hayli az olduğu ve bu yüzden Birinci Derece Mahkemesince; davacı için daha yüksek oranda manevi tazminata hükmedilmesi için kararı bozdu. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, böylece çalışanın onayı olmaksızın kan ve idrar örneğinden narkotik test bakılıp şimdi doğrulama sonuçları gelmeden sonucun işyerine açıklanması manevi tazminatı gerektiği istikametinde emsal bir karara imza attı.